Όταν σε μια οικονομία υπάρχουν άνεργοι και κενές θέσεις εργασίας, αλλά οι άνεργοι δεν μπορούν να απασχοληθούν στις υπάρχουσες κενές θέσεις, επειδή υπάρχει αναντιστοιχία ανάμεσα στα προσόντα και την ειδίκευση των ανέργων και σ'αυτά που απαιτούνται για την κάλυψη των κενών θέσεων, η ανεργία αυτή ονομάζεται διαρθρωτική.
Το φαινόμενο της διαρθρωτικής ανεργίας περιγράφεται στη ταινία «Μάθε παιδί μου γράμματα» σε σκηνοθεσία του Θεόδωρου Μαραγκού και πρωταγωνιστές τους Βασίλη
Διαμαντόπουλο, Νίκο Καλογερόπουλο, Κώστα Τσάκωνα και Άννα Μαντζουράνη.
Αποτελεί κοινωνική κριτική της μεταπολιτευτικής ελληνικής κοινωνίας, με
τις έντονες ιδεολογικές αγκυλώσεις και παράλληλα την αδυναμία και την
έλλειψη βούλησης από το ελληνικό κράτος να αξιοποιήσει το ανθρώπινο
δυναμικό.
Κορυφαία σκηνή της ταινίας η απορία του απογοητευμένου άνεργου Κώστα Τσάκωνα για το τί γίνανε έξι χρόνια...
« Έξι χρόνια στο δημοτικό. Έξι χρόνια στο γυμνάσιο, δώδεκα. Έξι χρόνια στο πολυτεχνείο, δεκαοχτώ. Έξι χρόνια στο εξωτερικό, εικοσιτέσσερα. Και έξι χρόνια μέχρι που να πάω σχολείο, τριάντα. Μέχρι τα τριανταέξι που είμαι, ακόμα άλλα έξι χρόνια. Πού πήγανε; Τι γίνανε έξι χρόνια;»
Η ταινία βραβεύτηκε με 4 βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1981: α’ γυναικείου ρόλου (Άννα Μαντζουράνη), α’ ανδρικού ρόλου (Βασίλης Διαμαντόπουλος), σκηνογραφίας και ειδικό βραβείο ερμηνείας (Νίκος Καλογερόπουλος).
Δείτε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα της ταινίας:
πηγή : http://tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου